هزینه تصفیه آب با فناوری نانوحباب کاهش یافت
نئوپدیا: یک شرکت با بهره گیری از نانو حباب، کاهش هزینه تصفیه آب و همین طور کاهش کارایی فرایندهای لجن فعال را رقم زد.
به گزارش نئوپدیا به نقل از مهر، کمبود اکسیژن محلول (DO) در آب دلیل مهمی برای کاهش کارایی فرآیندهای لجن فعال در تصفیه آب است. بتازگی شرکت آکوابی نانوبابل اینوویشنز (AquaB Nanobubble Innovations) این مشکل را حل کرده است. این شرکت به سراغ استفاده از نانوحباب رفته و با مصرف خیلی کم انرژی موفق به حل این مشکل شده است.
نانوحباب ها حباب های کوچکی هستند از خاصیت های جالب توجهی برخورداراند. همین خاصیت ها باعث شده تا برای طیف وسیعی از کاربردهای صنعتی مناسب باشند. به عنوان مثال، نانوحباب ها سرعت بالا رفتن کمی داشته و در آب طولانی مدت تر از حباب های معمولی دوام دارند. این امر عمر حباب را زیاد می کند و موجب می شود گاز محلول در مایعات برای مدت طولانی تری پایدار بماند.
این حباب های نانویی بسیار متراکم هستند. بدان مدلول که آنها می توانند حجم قابل توجه بیشتری از گاز را در یک مایع نسبت به حباب های بزرگتر حل کنند. به عنوان مثال، نانوحباب ها می توانند تا دو برابر بیش از میکرو حباب ها اکسیژن در آب حل کنند.
آکوابی نانوبابل اینوویشنز که از دانشکده مهندسی شیمی و فرآیندهای زیستی در دانشگاه کالج دوبلین اسپین آف شده است، درحال تجاری سازی پلتفرمی است که پتنت آن به ثبت رسیده است. نایل انگلیش مخترع این فناوری می گوید: «حد حلالیت گاز یعنی، مقدار گازی که می تواند بطور طبیعی در آب یا مایعات دیگر حل شود، به عنوان قانون هنری شناخته می شود. برای قرن ها اینگونه انگاشته می شد که هیچ راهی برای تطبیق سطوح اضافی گاز در مایعات فراتر از این حد ترمودینامیکی به جز برای زمان های بسیار کوتاه، آن هم با هزینه های زیاد انرژی وجود ندارد. با این اختراع و با کمک فناوری نانوحباب می توان بطور معناداری میزان گاز را از حد قانون هنری افزایش داد.»
روش های لجن فعال برای تصفیه بیولوژیکی به عنوان گزینه دیگری بجای عملیات شناورسازی در تصفیه آب استفاده می شود. آکوابی نانوبابل اینوویشنز می تواند نانواکسیژناسیون بسیار بیشتر و با مصرف کمتر انرژی را همراه با اکسیداسیون غیرزیستی با عملکرد بالا را امکان پذیر کند.
روش آکوابی نانوبابل اینوویشنز برای تولید نانوحباب ها مبتنی بر میدان های الکتریکی ساکن و تزریق گاز به مایعات است که در نهایت منجر به نانوحباب هایی با پوسته ضخیم یا فوق متراکم با استواری مکانیکی بالا و طول عمر بالا می شود. بعد از خیلی از آزمایش های میدانی صنعتی، نشان داده شده است که این نانوحباب ها می توانند گامی در راه بهبود کارایی عملیاتی خیلی از بخش های صنعتی بردارند. این نانوحباب ها به طور معمول دارای قطر ۵۰ تا ۲۰۰ نانومتر هستند.
منبع: نئوپدیا
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب