در یك پژوهش داخلی بررسی شد
نقش مصرف مواد مخدر در نوجوانی بر فرزندان آینده
به گزارش نئوپدیا، محققان کشور در یک تحقیق مروری جدید، نقش سوء مصرف داروها و مواد مخدر در نوجوانی والدین را بر رفتارهای ناهنجار فرزندان آنها شرح داده اند.
به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، استفاده از داروهای اعتیادآور در نوجوانان یک نگرانی فزاینده است. نوجوانی مرحله ای از زندگی بین کودکی و بزرگسالی است. این مرحله از نظر تکاملی به دوره های مختلفی تقسیم می شود. در انسان، نوجوانی به سه دوره اولیه یعنی حدود ۱۰ تا ۱۴ سالگی، دوره میانی یعنی ۱۵ تا ۱۷ سالگی و دوره انتهایی یا شروع بزرگسالی یعنی ۱۸ تا ۲۵ سالگی تقسیم می شود و در هر دوره، تغییرات فیزیکی، رفتاری و هورمونی مشخصی روی می دهد. در طول دهه گذشته، خیلی از مطالعات نشان داده اند که نوجوانی یک مرحله حساس و حیاتی برای تکامل و بلوغ مغز است. به علت عدم بلوغ کافی سیستم عصبی مرکزی در این دوره، مغز نوجوان به میزان زیادی به مصرف حاد و مزمن داروها ازجمله اوپیوئید، کوکایین، نیکوتین، کانابینوئید و الکل صدمه پذیر است.
به قول متخصصان، تغییرات رفتاری در طول دوره نوجوانی به صورت موازی با تکامل مدارهای مغزی اتفاق می افتند. بعنوان مثال، در خلال دوره نوجوانی، حجم ماده خاکستری کاسته می شود و ارتباطات نورونی اضافی در طول نوجوانی از بین می روند. این تغییرات به ترتیب با افزایش ظرفیت شناختی و کاهش تراکم سیناپسی همراه هستند. اما برخلاف آن، ماده سفید مغزی در نوجوانی با میلینه شدن ساختارهای داخل قشری افزایش خواهد یافت. مطالعات نشان داده اند که افزایش ماده سفید با تقویت ارتباط بین نیمکره های مغزی، کنترل مهاری، حافظه کاری و هوش مرتبط می باشد. تکامل ساختاری در نواحی زیر قشری مغز هم در طول نوجوانی اتفاق می افتد.
اهمیت این موضوعات سبب شده تعدادی از پژوهشگران کشورمان از دانشگاه تربیت مدرس در ارتباط با مصرف داروهای مخدر در دوره حساس نوجوانی و تأثیرات بین نسلی چنین اتفاقی، یک پژوهش مروری را انجام دهند. در این تحقیق اثرات سوءمصرف داروها در دوره نوجوانی و تاثیر آن بر رفتار و جنبه های شناختی فرزندان حاصل از آنان بررسی شده است.
بر طبق این پژوهش، نوجوانان اصولاً کمتر از بزرگسالان احساس لذت و شادمانی می کنند و در مقابل، به محرک های استرس زا پاسخ بیشتری نشان می دهند. همین موضوع، سبب گرایش آنها به سمت مواد مخدر می شود.
به قول حسین عزیزی، پژوهشگر گروه فیزیولوژی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس و همکارانش، «نوجوانی یک دوره حساس و حیاتی برای تکامل و بلوغ مغز است و به همین دلیل، مغز نوجوان به میزان زیادی نسبت به داروهای با مصرف حاد و مزمن صدمه پذیر است. با عنایت به اینکه گیرنده های مواد مخدر در سلول های جنسی هم وجود دارند، این صدمه ها می توانند از راه مکانیسم های اپی ژنتیک به نسل بعد هم انتقال یابند».
آنها می افزایند: «بررسی تحقیقات مختلف بر روی حیوانات آزمایشگاهی و همینطور انسان ها نشان داده است که در معرض مواد مخدر بودن والدین در نوجوانی، سبب اختلالات رفتاری و شناختی در فرزندان می شود. گرچه احتیاج به تحقیقات بیشتری برای درمان های پزشکی چنین اختلالاتی در زاده ها حس می شود».
در این تحقیق اشاره شده است که در مطالعات آینده در این خصوص، لازم است مدل هایی با هدف بررسی مکانیسم های سلولی و مولکولی در زاده ها طراحی شود. این مدلها، برای یافتن درمان های جدید که به صورت مستقیم و مؤثر، مغز فرزند را هدف قرار می دهند، ضروری بوده و سبب جلوگیری یا معکوس کردن تغییرات طولانی مدت در عملکرد مغز آنها می شوند.
از تحقیق فوق، یک مقاله علمی مروری تهیه شده که در «مجله فیزیولوژی و فارماکولوژی ایران» وابسته به انجمنی با همین نام انتشار یافته است.
منبع: نئوپدیا
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب