امن ترین و ناامن ترین فضاهای شهری برای زنان
نئوپدیا: امنیت عمومی همه شهروندان از مهم ترین فاكتورهای كیفیت فضا است و فضای شهری امن، امنیت و آسودگی خاطر شهروندان را به دنبال دارد. همین طور وجود فضاهای امن، همچون حقوق شهروندان و تامین آن یكی از تكالیف دولت ها در مقابل جامعه است.
به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، فضاهای عمومی شهری از نظر خاصیت های كالبدی و كاركرد اجتماعی محیط شایان توجهی برای رشد و بالندگی جامعه هستند. فضای شهری مكانی برای تعاملات، برخوردها و تعاملات اجتماعی و همچنین، محملی برای انواع فعالیت هاست. تشویق مردم به حضور در فضای عمومی یا فراهم كردن امكان دسترسی برابر همه افراد و گروه ها به آن، اولین گام برای دستیابی به عرصه عمومی است و این عرصه، تحقق جامعه مدنی را تضمین می نماید.
پژوهشی كه در ارتباط با فضاهای عمومی و امنیت زنان، توسط تیم پژوهشگران متشكل از سعید شریعتی مزینانی( مربی، گروه پژوهشی علوم اجتماعی سازمان جهاد دانشگاهی) و سیمین فروغ زاده( مربی، گروه پژوهشی علوم اجتماعی سازمان جهاد دانشگاهی)، با جامعه آماری ۱۰۰۰نفری، زنان بزرگ تر از ۱۵ سال در شهر مشهد انجام شده، نشان می دهد: «زیرگذر ها و مسافربران شخصی ناامن ترین موقعیت ها بوده اند. پارك ها و محدوده اطراف محل زندگی هم با میانگین نزدیك به هم در رده بعدی قرار می گیرند و اتوبوس، پل های عابر پیاده و تاكسی در مقایسه با فضاهای عمومی دیگر، بیشتر امنیت دارند.»
در این پژوهش آمده است: « یكی از اولویت های اساسی در مسائل شهری توجه به امنیت شهروندان است كه شكل گیری سرمایه اجتماعی را در ساختار شهری ممكن می كند. بدون ایجاد امنیت، ساختار شهری به صورت سیستمی از اجزا و عناصر برای سكونت شهروندان و زندگی همراه با رفاه و كرامت انسانی كارایی ندارد.»
در این پژوهش یافته ها نشان می دهد: « با محور قرار دادن سوژه امنیت زنان، یعنی نیمی از كل جمعیت، در فضاهای عمومی باید فرصت های برابری فراهم گردد.
زنان باید به وسایل حمل و نقل عمومی دسترسی داشته باشند تا به راحتی و آزادانه جا به جا شوند و از مواهب زندگی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شهر استفاده كنند. زنان همانند مردان حقوقی دارند و وقتی كه به دیدگاه آنان توجه گردد، امنیت شبانه روزی كاملا تضمین می شود؛ برای اینكه در زمان خشونت و پرخاشگری آنها اولین هدف هستند و به همین دلیل، در برنامه ریزی شهری باید تجدید نظر شود. یك شهر امن امكان تحرك را برای همه، خصوصاً برای زنان فراهم می آورد و احساس امنیت در انسجام اجتماعی بسیار تاثیر دارد.»
پژوهشگران این پژوهش می گویند: « در بعد فیزیكی، در زمینه مسائل مربوط به زیرگذر ها نیز وضعیت نور حدودا نیمی از آنها متوسط یا ضعیف بوده است. در ورودی هیچ كدام از زیرگذرها علایم نحوه كمك خواستن در وضعیت ویژه، پیش بینی نشده است. در درون حدود دو سوم زیرگذرها جریان مناسب جمعیت دیده نشده است. نور شب در دو سوم پل ها به میزان متوسط بوده است و امكان دیدن آنها از پایین وجود دارد. همچنین، در ورودی بیشتر پل ها علایم نحوه كمك خواستن در وضعیت ویژه، پیش بینی نشده است. در دو سوم پل ها هم جریان مناسب جمعیت دیده شده است.»
در ادامه این پژوهش پژوهشگران در ارتباط با " احساس ناامنی" می گویند: « احساس ناامنی عوارض و ضایعات روان شناختی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی دارد و آثار آن بر كیفیت زندگی و بهروزی اقتصادی و اجتماعی دراز مدت است. احساس ناامنی تاثیرات روان شناختی گسترده ای به وجود می آورد كه شامل مواردی مثل: اضطراب، بی اعتمادی، احساس بیگانگی، انزوا و نارضایتی از زندگی است.»
در نتایج این پژوهش آمده است: « در زمینه احساس امنیت به تفكیك فضاهای موجود، زیرگذرها و مسافربران شخصی ناامن ترین موقعیت ها بوده اند. پارك ها و محدوده اطراف محل زندگی با میانگین نزدیك به هم در رده بعدی قرار می گیرند و همچنین، اتوبوس، پل های عابر پیاده و تاكسی در مقایسه با فضاهای عمومی دیگر، امنیت بیشتری دارند.
فضاهای شهری در صورت امن بودن، گذشته از آنكه آرامش را برای مردم شهر به ارمغان می آورند، میزان تعاملات و فعالیت های اجتماعی ساكنان را می افزایند و در نهایت، احساس مطلوب بودن و رضایت را نیز در شهروندان تقویت می كنند.»
این پژوهش در شماره چهارم پژوهش های "راهبردی امنیت و نظم اجتماعی" انتشار یافته است.
منبع: نئوپدیا
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب