پژوهش های دانشگاهی نشان داد
پیشگیری، اقتصادی ترین روش مقابله با تالاسمی
نئوپدیا پیشگیری، اقتصادی ترین روش مقابله با تالاسمی
به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، "تالاسمی" یك بیماری ژنتیكی شایع در كل جهان است. ایران یكی از كشورهایی است كه در كمربند تالاسمی با شیوع بالاتر نسبت به سایر مناطق واقع شده است. امروزه پیشرفت های ایجادشده در درمان بیماران مبتلابه تالاسمی ماژور، این بیماری را به یك مشكل مزمن تبدیل نموده است كه نیازمند مراقبت مادام العمر است.
بیماران تالاسمی و خانواده آنها تحت فشارهای گوناگونی ازجمله احساس حقارت، ناامیدی، اضطراب، افسردگی، نگرانی در مورد مدرسه، اشتغال، مشكلات درمان، مسائل رفاهی، فرهنگی، خانوادگی و مشكلات اقتصادی هستند كه همه این عوامل كیفیت زندگی بیماران را مختل می كند. این بیماران برای كاهش تبعات بیماری خود، بایستی به صورت مرتب به مراكز درمانی مراجعه نموده و از این لحاظ هزینه هایی را متقبل شوند. اما سوال آن است كه میزان مطلوبیت درمان این بیماری در مقابل هزینه انجام شده، یا به اصطلاح وضعیت «هزینه-مطلوبیت» درمان چگونه است.
برای یافتن پاسخ این سوال و بررسی بیشتر موضوع، پژوهشگرانی از دانشگاه علوم پزشكی تهران، دانشگاه علوم پزشكی گلستان، مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون و درمانگاه تالاسمی ظفر و دانشگاه علوم پزشكی مراغه دست به انجام مطالعه ای از نوع ارزیابی اقتصادی زده اند كه در آن به تحلیل هزینه – مطلوبیت درمان بیماران مبتلابه تالاسمی ماژور در ایران از راه تعیین هزینه های درمان بیماران مبتلابه تالاسمی ماژور و مطلوبیت حاصل از درمان بیماران پرداخته شده است.
نتایج این مطالعه كه بر روی ۱۹۸ بیمار دارای پرونده فعال در انجمن پشتیبانی از بیماران تالاسمی انجام شده است، نشان داده است كه با افزایش سن، هزینه های درمان بیماران افزایش یافته و كیفیت زندگی آنان كاسته می شود و از این رو لازم است با افزایش سن، بیماران به میزان بیشتری ازنظر مالی و روانی تحت حمایت قرار گیرند و تدابیر ویژه ای حتی در حوزه اشتغال، تحصیلات و ازدواج آنها اتخاذ شود.
فیروز اسماعیل زاده، استادیار دانشكده علوم پزشكی مراغه و سایر همكارانش در این پژوهش در مورد نتایج حاصله می گویند: «درمان بیماران مبتلابه تالاسمی ماژور در گروه سنی ۲۱ تا ۳۰ سال نسبت به سایر گروه های سنی هزینه بیشتری را بوجود می آورد. درمان بیماران در گروه سنی ۱۱ تا ۲۰ سال و گروه سنی ۳۱ تا ۴۰ سال هم به ترتیب كمترین و بیشترین هزینه را در مقابل درمان عرضه شده بوجود آورده اند».
این محققان می افزایند: «نتایج تحلیل حساسیت هم نشان داده است كه با افزایش نرخ تنزیل، هزینه ایجادشده به ازای هر واحد از شاخص طول عمر، كاهش یافته و اثربخشی برنامه افزایش پیدا می كند».
مجریان این پژوهش معتقدند: «بررسی های انجام شده در پژوهش ما نشان از آن دارد كه باوجود هزینه - اثربخش بودن درمان بیماران مبتلابه تالاسمی ماژور، درمان این بیماران هزینه های زیادی را به بیمار، خانواده بیمار و جامعه تحمیل می كند، به صورتی كه حتی درمان بیماران در دهه چهارم عمرشان به حد آستانه هزینه – اثربخشی نزدیك می شود. بر این اساس به نظر می آید افزایش هزینه كرد در حوزه غربالگری بیماران و جلوگیری از به دنیا آمدن بیماران مبتلابه تالاسمی ماژور می تواند در حل مشكل، مفید باشد».
این اطلاعات كه می تواند در آگاه كردن مسئولان نسبت به مشكلات بیماران مبتلابه تالاسمی ماژور مؤثر باشد، در فصل نامه پژوهشی «خون» متعلق به مركز تحقیقات سازمان انتقال خون ایران انتشار یافته است.
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب