به همت پژوهشگر دانشگاه كاشان؛
نخستین مقاله ایران در مجله بین المللی سل منتشر گردید
به گزارش نئوپدیا اولین مقاله ایران با عنوان «خاستگاه اسب های اروپا و آسیای مركزی در ایران» كه بخشی از آن نتیجه تحقیقات دكتر سونیا شیدرنگ، پژوهشگر پسادكترای موسسه مطالعات پیشرفته سعیدی دانشگاه كاشان است، در مجله معتبر علمی سِل (Cell) منتشر گردید.
به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، پژوهش جدیدی اخیرا توسط پژوهشگران بین المللی همچون ایران بر بقایای اسب به دست آمده از چندین مكان باستانی در ایران و كشورهای دیگر آسیایی و اروپایی انجام شده است كه حاكی از نقش مهم اسب های دوره ساسانی در میراث ژنتیك اسب های اروپایی و آسیای مركزی است.
این پژوهش كه بخشی از آن نتیجه تحقیقات دكتر سونیا شیدرنگ، پژوهشگر پسادكتری موسسه مطالعات پیشرفته سعیدی دانشگاه كاشان است، در مجله معتبر علمی سِل (Cell) منتشر گردید و در رسانه های خبری بین المللی به صورت گسترده منعكس شد، در این پژوهش تعدادی از پژوهشگران ایرانی از موزه ملی ایران، دانشگاه تهران، دانشگاه تربیت مدرس و دیگر مراكز علمی كشور و همینطور پژوهشگران بین المللی دیگر هم شركت داشته اند.
پروفسور رضا منصوری، استاد تمام دانشگاه صنعتی شریف و رئیس موسسه مطالعات پیشرفته سعیدی دانشگاه كاشان در این رابطه اظهار داشت: در این پژوهش مجموعه بزرگی از ژنوم اسب مورد مطالعه قرار گرفته است كه منجر به استخراج اطلاعات جالب توجهی از تنوع گونه های اسب و تحولات آنها در طول زمان و همینطور چگونگی پراكنش آنها در نقاط مختلف در خلال بازه زمانی حدود پنج هزار سال قبل شده است.
وی ادامه داد: این پژوهش كه توسط گروه بزرگی از متخصصان ژنتیك، زیست شناسان تكاملی و باستان شناسان از ۸۵ موسسه علمی پژوهشی بین المللی شامل موسسه مطالعات پیشرفته سعیدی دانشگاه كاشان انجام شده است، از تعداد قابل ملاحظه ای نمونه استخوان اسب به دست آمده از مكان های باستانی ۱۹ كشور اروپایی و آسیایی نمونه برداری شده و در نتیجه موفق به استخراج «دی ان ای» باستانی آنها شده است.
دكتر شیدرنگ در این ارتباط اظهار داشت: نمونه های اسب و گورخر ایرانی مورد مطالعه در این پژوهش از مكان های باستانی مهمی از نقاط مختلف ایران مانند تپه حسنلو، تپه سگزآباد، شهر قومس و شهر روانسر و چند مكان دیگر به دست آمده اند كه به بازه زمانی حدود هفت هزار سال پیش تا حدود چهارصد سال پیش و دوره های باستان شناختی مانند مس و سنگ، عصر آهن، اشكانی، ساسانی، سلجوقی-ایلخانی و صفوی باز می گردد.
وی اظهار نمود: بر طبق این پژوهش نسب خیلی از اسب های اروپا و آسیای مركزی به دوره ساسانی و اسب های شمال شرق ایران باز می گردد و شباهت ژنتیكی اسب های اروپایی و آسیای مركزی سده های هفتم تا نهم میلادی به همتایان ایرانی شان در سده چهارم و پنجم میلادی دوره ساسانی نشانگر انتقال اسب های ایرانی طی جنگ های ساسانیان و رومی ها و هپتالیان و سپس توسط مسلمانان به جنوب اروپا و آسیای مركزی بوده است.
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب