مروری بر نتایج یك پژوهش؛
عواملی كه به ماندگاری پزشكان در مناطق روستایی كمك می نماید
در یک مطالعه عنوان شد که استفاده از مشوق های مالی متناسب با انتظارات کارکنان و هزینه های فرصت ازدست رفته به خاطر زندگی در روستاها، همراه با حمایت فردی و شغلی از کارکنان، می تواند تمایل پزشکان به ماندگاری در مناطق روستایی را افزایش دهد.
به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، جذب و ماندگاری پزشکان در نواحی روستایی و کم برخوردار یکی از مهم ترین چالش های سیاست گذاران نظام سلامت است که بر وضعیت سلامت جمعیت ساکن در این نواحی موثر است.
بخش سلامت باتوجه به گستردگی خدمات و اهمیت اهداف خود نیازمند برنامه ریزی، توزیع و نگهداشت مناسب نیروی انسانی است. در بررسی ها گزارش شده است که در همه کشورها شامل غنی و فقیر، نسبت توزیع کارکنان حوزه سلامت، در مناطق شهری و ثروتمند بالاتر از مناطق روستایی است.
ایران با کمبود 2000 پزشک عمومی و 1700 پزشک متخصص برای به کارگیری در نواحی روستایی و کم برخوردار روبرو است. بعلاوه تعداد قابل توجهی از پزشکان شاغل و فعلی نیز به دنبال فرصتی برای انتقال از نواحی روستایی به نواحی شهری هستند بنا بر این پرداختن به موضوع ماندگاری نیروی انسانی حوزه مراقبت سلامت در نواحی کم برخوردار اهمیت زیادی دارد.
با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهشگران با در نظر گرفتن سفارش های سازمان جهانی بهداشت، عوامل در رابطه با تمایل به ماندگاری پزشکان شاغل در مناطق روستایی را بررسی کردند.
این مطالعه به صورت مقطعی در سال ۱۳۹۸ انجام شد و ۳۰۶ نفر از پزشکان شاغل در مراکز بهداشت و درمان روستایی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد، بوسیله پرسش نامه بررسی شدند و ۲۸۲ نفر به پرسش نامه پاسخ دادند.
یافته های این پژوهش نشان داد که میزان تمایل به ماندگاری پزشکان شاغل در مناطق روستایی دانشگاه علوم پزشکی پزشکی مشهد، پایین (۱۵.۷ درصد) است و این مسئله می تواند به سبب کم توجهی به شرایط زندگی و شرایط کاری آنها باشد.
نتایج این مطالعه نشان داد که از بین ابعاد مورد بررسی (مالی، حمایت های فردی و شغلی، قوانین و مقررات، آموزش)، بُعد مالی و حمایت های فردی و شغلی بیشترین اهمیت را داشت و بعد آموزش کم ترین میزان اهمیت را در میان پزشکان شاغل در نواحی روستایی و کم برخوردار به خود اختصاص داد.
همچنین مشخص شد که بین متغیرهای رعایت مشوق های مالی و رعایت حمایت های فردی و شغلی با تمایل ماندگاری پزشکان رابطه معناداری وجود داشت.
بر اساس نتایج این مطالعه؛ استفاده از مشوق های مالی متناسب با انتظارات کارکنان و هزینه های فرصت ازدست رفته به خاطر زندگی در روستاها، همراه با حمایت فردی و شغلی از کارکنان می تواند منجر به تقویت اثرات هریک از ابعاد شود و در نهایت تمایل به ماندگاری را در مناطق روستایی افزایش دهد.
پژوهشگران این مطالعه می گویند: باتوجه به این که یکی از فاکتورهای مهم موفقیت هر طرح اجرائی در نظام سلامت، رضایت ارائه دهندگان خدمات است؛ در صورت بی توجهی به این موضوع، بعد از مدتی به بی تفاوتی افراد منجر خواهد شد و بر کمیت و کیفیت خدمات لطمه جدی وارد خواهدنمود. به همین دلیل این مساله نیازمند توجه خاص مسئولین است که با فراهم آوردن زیرساخت ها، تسهیلات رفاهی و مناسب و برطرف نمودن مشکلات معیشتی پزشکان و خانواده آنها، موجب افزایش انگیزه و ارائه خدمات با کیفیت و افزایش ماندگاری آنها در مناطق روستایی شوند.
در این مطالعه بهاره ملائی؛ دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت و جواد مقری، وحید قوامی و سید سعید طباطبائی؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشارکت داشتند.
یافته های این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «عوامل در رابطه با تمایل ماندگاری پزشکان شاغل در مناطق روستایی و ارزیابی آن باتوجه به سفارش های سازمان جهانی بهداشت (مطالعه موردی)» در نشریه مدیریت سلامت دانشگاه علوم پزشکی ایران، انتشار یافته است.
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب