محققان بررسی كردند
تأثیر استفاده از یك پانسمان خاص بر كاهش خونریزی لثه
به گزارش نئوپدیا نتایج یك پژوهش نشان داده است استفاده از پانسمان آلژینات كلسیم به جای پانسمان معمولی پس از كشیدن دندان در كاهش خونریزی موثر است.
به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، خارج كردن دندان یكی از تهاجمی ترین اقدامات دندانپزشكی در حفره دهان است. یكی از نگرانی های موجود مربوط به مشكلات و عوارض بعد از خارج كردن دندان است كه شایع ترین آنها، خونریزی و التهاب و درد است. پانسمان آلژینات كلسیم یك پانسمان جاذب با قابلیت ژل شونده و با قدرت جذب مایع به اندازه چند برابر حجم خود است كه از جلبك قهوه ای دریا استخراج می شود.
دكتر حمیدرضا محاسنی اقدم، دكتر اسحاق لاسمی، دكتر محمد غلامیان، دكتر مونا فرهمند و دكتر مهدی خلیلی از دانشكده دندانپزشكی دانشگاه علوم پزشكی آزاد اسلامی، در پژوهشی با عنوان" تأثیر پانسمان آلژینات كلسیم بر میزان خونریزی و عوارض بعد از خارج كردن دندان" این مورد را بررسی نموده اند.
در این مقاله آمده: «پانسمان آلژینات كلسیم با انجام تبادل سدیم در خون و یون كلسیم موجود در الیاف خود منجر به افزایش غلظت كلسیم كه یك كوفاكتور جهت انعقاد است، شده و روند هموستاز را تسریع می كنند. همینطور با ایجاد رطوبت در زخم روند التیام را سرعت می بخشد. الیاف این پانسمان، با جذب مایع متورم می شوند و باكتری ها را درون الیاف خود گیر انداخته و رشد آنها را مهار می كنند. علاوه بر آن، این پانسمان حاوی یون نقره است و با این مكانیسم ها اثر ضد میكروبی دارد.»
نویسندگان این مقاله می گویند: «این مطالعه ی كارآزمایی بالینی روی ۳۰ نفر(۶۰ نمونه) شامل ۱۷ مرد و ۱۳ زن از بیماران رجوع كننده به بخش جراحی دانشكده دندانپزشكی دانشگاه علوم پزشكی آزاد تهران كه اندیكاسیون كشیدن دندان در دو طرف یك فك را دارا بودند انجام شد.»
برپایه آنچه در این پژوهش آمده، نمونه گیری به روش simple random انجام شد. به منظور كنترل ترومای وارده در هنگام خارج كردن، عمل كشیدن دندان توسط یك جراح انجام گرفت و همه موارد خارج كردن دندان، ساده بود. بیمارانی كه داروهای ضدانعقاد مصرف می كردند و اختلالات انعقادی داشتند به علت تاثیرگذاری در روند خونریزی از مطالعه خارج شدند. همینطور بیمارانی كه بیماری های سیستمیك داشتند، بیماران سیگاری و الكلی، بیمارانی كه احتیاج به پروفیلاكسی یا آنتی بیوتیك داشتند یا تحت درمان با داروهای آنتی بیوتیك و استروئیدها بودند، خانم های باردار، خانم هایی كه قرص ضدبارداری خوراكی مصرف می كردند و افراد زیر ۲۰ سال و بالای ۶۰ سال و همچنین وجود مواردی كه التیام بافت را با تاخیر مواجه می كرد مانند وجود جسم خارجی، ایسكمی، بافت نكروتیك و وجود كشش بافتی وارد مطالعه نشدند.
در این مقاله آمده: «دو دندان هر فك به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. در گروه "مورد"، بعد از خارج كردن دندان، پانسمان آلژینات كلسیم و در گروه "شاهد"، پانسمان متعارف(گاز) قرار داده شد. دو گروه از نظر خونریزی، یك ساعت و ۲۴ ساعت بعد از عمل مورد بررسی قرار گرفتند. همینطور زمان لخته شدن خون با قراردهی هر ۱۵ ثانیه گاز روی ساكت دندانی در هر دو گروه تا زمانی كه لكه خون روی گاز بزرگتر و پخش نشود بررسی گردید.»
نتایج این پژوهش نشان داد، تداوم خونریزی بعد از یك ساعت در گروه گاز معمولی در ۲۰ نفر(۶۶.۷ درصد) و در گروه پانسمان آلژینات كلسیم ۱۳ نفر(۴۳.۳ درصد) دیده شد و آزمون نشان داد كه به لحاظ آماری مفهوم دار بود.
تداوم خونریزی در پیگیری ۲۴ ساعت بعد از عمل در گروه گاز معمولی ۲۶.۷ درصد و در گروه پانسمان آلژینات كلسیم ۳.۳ درصد بود. خونریزی در گروه پانسمان كمتر بود و به لحاظ آماری مفهوم دار بود.
میزان درد در روز سوم بعد از پیگیری، در گروه گاز معمولی ۱.۳ ± ۱.۸ و در گروه آلژینات كلسیم ۱.۵ ± ۲.۱ بود كه این اختلاف از لحاظ آماری مفهوم دار نبود. میزان درد در گروه گار معمولی ۰.۸ ±۰.۹ و گروه آلژینات كلسیم ۰.۷ ±۰.۹ بود كه این اختلاف هم مفهوم دار به حساب نمی آید.
نویسندگان این مقاله در انتها می گویند: « استفاده از این پانسمان در بیمارانی كه به هر نحوی مشكل انعقادی دارند، بعنوان یك ماده كمكی جهت برقراری هموستاز بسیار مفید و كارآمد بوده و می تواند تا حد قابل ملاحظه ای سبب كاهش نگرانی جهت ادامه خونریزی شدید در این افراد شود.»
این مقاله در نخستین شماره جلد هفدهم مجله تحقیق در علوم دندانپزشكی انتشار یافته است.
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب